Πανίδα

Η μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων του νησιού η οποία περιλαμβάνει αλυκές, λιμνοθάλασσα, αγροτικές καλλιεργούμενες εκτάσεις χαμηλής έντασης και λιβάδια, εκτάσεις με φρύγανα, πετρώδη εδάφη, αμμοθίνες, θαλάσσιους όρμους, σε συνδυασμό με την περιορισμένη χρήση φυτοφαρμάκων, την εκτεταμένη χρήση της γης για ελεύθερη βοσκή και την αραιή οικιστική πυκνότητα, έχει ως αποτέλεσμα να ευνοείται η ύπαρξη πλούσιας πανίδας. Επιπλέον, η γεωγραφική της θέση, σε διάδρομο μεταναστευτικών πουλιών, την καθιστά έναν πολύ καλό σταθμό ξεκούρασης και καταφυγίου για πολλά από αυτά. Το γεγονός αυτό, δίνει την ευκαιρία σε πολλούς οπαδούς της παρατήρησης πουλιών να απολαύσουν την αγαπημένη τους δραστηριότητα.

Ο υγρότοπος Διαπορίου αλλά και το σύμπλεγμα των λιμνών: Χορταρόλιμνη, Αλυκή και Ασπρολίμνη (που καλύπτει έκταση 18.000 στρεμμάτων περίπου και εντάσσεται στο δίκτυο NATURA 2000) αποτελούν ζώνες διάβασης και παραμονής αποδημητικών μεταναστευτικών πουλιών. Έχουν καταγραφεί περίπου 60 είδη πουλιών από τα οποία πολλά προστατευόμενα λόγω του ότι βρίσκονται  υπό εξαφάνιση. Φλαμίγκο (Phoenicopterus ruber), Λευκοτσικνιάς (Ergetta garzetta), Θαλασσοκόρακας (Phalacrocorax aristotelis), Αβοκέττα (Recurvirostra avosetta) και αρπακτικά πτηνά όπως ο Λιβαδόκιρκος (Circus pygargus), ο Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae), ο Πετρίτης (Falco peregrinus) και το Κιρκινέζι (Falco naumanni), το πανέμορφο μικρόσωμο γεράκι που καταφθάνει την άνοιξη και στα τέλη του καλοκαιριού αναχωρεί για πιο ζεστά κλίματα, είναι κάποια από τα είδη που απαντώνται εδώ. Ένα ακόμη σπάνιο και προστατευόμενο είδος που ξεχειμωνιάζει και αναπαράγεται στη Λήμνο, είναι η καστανόχηνα (Tadorna ferruginea), ενώ στον υγρότοπο Διαπορίου, μεταξύ άλλων βρίσκουν καταφύγιο Λευκoπελαργοί (Ciconia ciconia). Άλλα είδη πουλιών που συναντάμε στο νησί είναι: Αγριόκυκνοι (Cygnus cygnus), Χαλκόκοτες (Plegadis falcinellus), Αργυλοπελεκάνοι (Pelecanus crispus), Νανοβουτηχτάρες (Tachybaptus ruficollis), Νερόκοτες (Gallinula chloropus), Κύκνοι (Cygnus olor), κ.α. Επίσης, υπάρχουν μεγάλοι πληθυσμοί του ενδημικού είδους της νησιώτικης πέρδικας (alectoris chukar) η διατήρηση των οποίων παρά το κυνήγι, το οποίο ελέγχεται αυστηρά, οφείλεται στο ότι υπάρχουν ακόμα μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και στην απουσία εχθρών του είδους όπως της αλεπούς και του κουναβιού. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια στο νησί παρατηρείται πληθυσμιακή έξαρση της ενδημικής Σταχτοκουρούνας (Corvus corone cornix), η οποία λεηλατεί τα αυγά της πέρδικας και προκαλεί σημαντικές ζημιές στις καλλιέργειες. Για τον λόγο αυτόν, γίνεται προσπάθεια ελέγχου του πληθυσμού μέσω θηραματικής πολιτικής. 

Η Λήμνος φιλοξενεί επίσης αρκετά είδη ερπετών, στην πλειονότητά τους μη δηλητηριώδη, όπως είναι ο Έφιος (Dolichophis caspius), το Νερόφιδο (Νatrix natrix), ο Έρυξ (Eryx jaculus) και η Σαϊτα (Platyceps najadum), ενώ με ασθενές δηλητήριο απαντάται ο Σαπίτης  (Malpolon insignitus). Εδώ επίσης θα συναντήσετε τον Τυφλίτη (Psendopus apodus) την εντελώς ακίνδυνη άποδη σαύρα που μοιάζει με φίδι και τον Οφίσωψ (Ophisops elegans), τη σαύρα χωρίς βλέφαρα. Σε λίμνες, έλη και αλυκές ζει η Γραμμωτή Νεροχελώνα (Mauremys rivulata ή caspica), ενώ στην πεζοπορία σας μπορεί να συναντήσετε την Ελληνική Χελώνα (Testudo graeca). Στις θάλασσες του νησιού ζει επίσης η Μεσογειακή Φώκια Monachus monachus και η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta.

Μεταξύ της πανίδας του νησιού συγκαταλέγονται τα αγριοκούνελα, τα οποία έχουν φθάσει σε υπερπληθυσμό και μπορεί να τα δει κανείς ακόμα και στο δρόμο. Τέλος, σήμα κατατεθέν της Μύρινας είναι τα πανέμορφα ελαφάκια, τα γνωστά πλατώνια, που κυκλοφορούν ελεύθερα στο κάστρο της. Το 1970, μεταφέρθηκαν στο νησί τρία ελάφια, ένα θηλυκό και δύο αρσενικά, ως δωρεά της Ρόδου. Αυτά αναπαράχθηκαν και σήμερα ζουν εδώ περίπου 100-150 ελάφια.